Go Goa

Nog steeds niet helemaal bijgekomen van het tripje in Hampi had ik het woensdag zwaar bij de rondes op de zaal. Met panterprintbroek, doktersjas tot op mn enkels (de doktersjas van hun is tot net over de heupen, maar ik heb natuurlijk mijn jas uit Maastricht bij me) en de slippers aan voelt het net of je in de pyama door het huis sloft hier. Of de sauna, dat klopt beter met de temperaturen. Zo slofte ik woensdag dus ook achter de artsen aan toen de ronde voorbij was. Het ziekenhuis is hier echt een enorm doolhof, het bestaat uit allemaal losse gebouwen die tegen elkaar aan gebouwd zijn op het moment dat ze vonden dat het zieken huis de klein was. Maar wel op zn Indiaas, dus heel onlogisch. Dus ik blijf altijd maar dicht bij de artsen als we weer terug lopen naar de poli. Deze keer kwamen we echter op de terugweg in een deel waar ik nog nooit was geweest. En toen liepen ze ineens het gebvouw uit. En ze kijken verbaasd achterom, omdat ik er nog sta. Ik kijk vragend terug. En dan blijkt dat ze stieken weggesniekt waren van de zaak, het viel me toen pas op dat er nog maar 2 artsen waren en niet 6. Ze gingen koffie drinken. En vroegen zowaar of ik ook wilde. Was uiteindelijk heel leuk. Er heerst hier een enorme hierarchie in het ziekenhuis. Als een professor iets vraagt aan iemand onder hem, zelfs gewoon een arts springt die bang op en doet het. Dus dat ik daar als intern (laagste in de hierarchie) met de professors koffie aan het drinken was, was wel heel bijzonder. Zodra we uiteindelijk terug kwamen op de poli was de gezelligheid echter over, en waren zij weer de arogante professor en ik de nederige intern. bijzonder.
Donderdag was Fleur jarig. Toen zijn we gaan eten bij de 'bleu waters' dat het dure restaurant, waar je 3 euro betaald voor je eten, een fortuin ondertussen, maar dan kan je wel een biertje of wijntje drinken bij het eten, dat kan hier verder nergens. Was heel gezellige avond.
En toen was het ein-de-lijk weekend! We zijn naar goa geweest met de hele groep nederlanders, 3 duitsers en 1 Indiër. Met de Nederlanders namen we de trein. We hadden geen kaartjes vantevoren geboekt, dus zaten in de klasse bij de armste mensen. We hadden hier al veel over gelezen en gehoord, en waren dus voorbereid om platgedrukt te worden als een sardientje de komende 4 uur tussen stinkende Indiërs. Maar toen we instapte was er echt ruimte zat voor onze groep van 10 man. Later bleek dat we in de lady's section zaten en aangezien vrouwen nu eenmaal niet alleen reizen hier was het vrij logisch dat dit deel van de trein leeg was, maar wel heel fijn! Met de taxi, heerlijk om weer even in een auto te zitten met vering en airco, kwamen we uiteinelijk aan in het super-touristische dorpje waar we zaten. Het hotel hadden we online geboekt, en toen we aankwamen bleken de kamers echt balzalen te zijn, en het lag 5 minuten lopen van het strand af. perfect! Na een heerlijke maaltijd zijn we dan ook gelijk naar het strand gegaan, op zoek naar een barretje aan het strand, waar we tot de kleine uurtjes lekker in het zand gedanst hebben met een hele hoop Russen. De avond werd afgesloten met karaoke (vals!). De volgende dag beston voornamelijk uit aan het strand hangen, en vooral voor het eerst dat ik hier ben écht een vakantiegevoel hebben. We konden eindelijk weer korte broekjes aan en ik ben lekker bijgebruind :)
's avonds zijn we naar de saturdaynight market geweest. Enorm veel tentjes met lelijke souvenirs. Hier hebben we vooral heel veel gelachen met alle verkopers. vooral toen een van die vrouwtjes mij vier enkelbandjes om de enkel gedaan had en we ze er daarna niet meer af kregen, en zij wilde ze er ook niet af halen, maar mij laten betalen.. sja.. ik heb het wegrennen overwogen, maar uiteindelijk lukte het toch om haar te overtuigen die dingen van mn enkel te halen.
en.. voor het eerst weer ander vlees gegeten dan kip. Hamburger! was genieten! Erna weer naar hetzelfde strandtentje voor een dansje.
Zondag nog een heerlijk dagje strand, waarna het alweer tijd was om de trein in te gaan. Deze had 3 uur vertraging, mensen in NL, de NS rijdt best op tijd vergeleken met hier ;) en toen de trein eindelijk kwam, bleken de verhalen over de trein in India toch waar. We zaten met vijf pp een bank die bedoeld was voor vier dunne mensen, in de bagagerekken lagen mensen te slapen, op de grond lagen mensen. En de grond is hier echt verschrikkelijk vies! aan de ventilator hingen schoenen. Bij een stop op een station komen er 100 verkopers langs om hun eten te verkopen, die alle Indiërs dan ook kopen. Het was echt complete chaos.
Na 6 uur kwamen we eindelijk aan in Udupi, waarna we met zn 10-en in een taxi gepropt naar Manipal vertrokken voor een kort nachtje, want de volgende dag begonnen de co-schappen natuurlijk weer gewoon om half negen.