Addo en The Garden Route

Maandag werden we wakker in onze backpackerslodge in Addo; The Orange Olifant. Ontbijt zat bij de prijs inbegrepen, dus daar vielen we op aan. Bleek helaas niet zo lekker als al het andere eten hier, dus bleef het bij cornflakes die naar rubber smaakte met rare melk. We konden ook brood toasten (helaas was de toaster kapot, dus moesten we om de beurt dienst doen als 'knopje omlaag duwer') en daar dan rare boter of jam uit blik op doen. Na het ontbijt begon het feest wel, we gingen namelijk het Nationaal Park in dat volgens de Lonley Planet zo zou uitpuilen van de olifanten dat ze over anticonceptie na aan het denken waren. Het eerste uur zagen we echter alleen zebra's en zwijntjes (je hoort het al, we raken verwent hier), daarna werd bij een waterbron de eerste olifant gespot samen met een buffalo en zwijntjes en springbokken. Daarna volgden nog vele olifanten, waarvan we er natuurlijk weer 100000 op de foto hebben. Ze kwamen dit keer heel dicht bij de auto. Op een gegeven moment stonden we bij een andere waterbron waar echt eenstuk of dertig olifanten aan het drinken waren. We stonden te kijken, toen er opeens een olifant van achteren op ons af kwam lopen. Toen we naar voren wilde lopen stond daar ook een olifant op de weg, dus was even spannend, maar uiteindelijk konden we er natuurlijk wel gewoon langs. Verder hebben we ook nog een grote, hele trage landschildpad gezien, een aardwolf, struisvogels en heel veel hertjes.
S avonds aten we weer lekker in het zelfde restaurantje als de dag ervoor, want we hadden er heerlijk eten.

Dinsdag vertokken we op aanranden van heel veel mensen naar Tsitsikamma. Hier is weer een National Park, maar dan voornamelijk met natuur, niet zo zeer met dieren. We hadden weer een fijne backpackerslodge en gingen s middags op pad voor een wandeling naar de 'big tree' het viel wel mee hoe big de tree was, maar was wel een leuke wandeling door het bos, weer eens wat anders dan berg op. Erna kwamen we bij een tentje met koffie en cupcakes, dus een goed excuus om het wandelen even te onderbreken. Door Cas zijn besluiteloosheid (ook een chocoladecupcake of toch vanille?) kregen we allebei twee cupcakes, konden we 'mix en matchen' zei de vrouw. Na lekker smullen gingen we het dorpje Stormrivier verkennen. Dat was echter na 5 minuten gedaan, aangezien het uit niet veel meer dan vijf straten met slaapplaatsen, een minisupermarkt en wat restaurantjes bestond. Na een warme douche kregen we lekker echt Zuid Afrikaans eten in de logde, namelijk potjie springbok (wel zielig eigenlijk).

Woensdag wilde we het National Park van Tsitsikamma in om de natuur te bewonderen en een glimp op te vangen van het strand. Bij het hostel werd het een beetje afgeraden, je kon er volgens hen maar drie uur wandelen, echt geen hele dag. Niets bleek minder waar. We hebben de hele dag mooie wandelingen gemaakt met fantastisch uitzicht over de kust en over een mooie hangbrug waar we overheen zijn gelopen. De tweede wandeling was wat heftiger, dat was bijna twee uur klauteren over de rotsen. Was wel super leuk! Erna een welverdiende koude cola en onze nieuwe aanwinst Simba werd geadopteerd :) na douchen en bijkomen van de tocht zijn we weer heerlijk uit eten gegaan en heb ik de beroemde boboti geproefd. Er moest wel een struisvogel voor sneuvelen (zielig!) maar het was heerlijk.

Donderdag ging de reis weer verder en reden we naar onze eerste plaats die ook echt officieel op 'The Garden Route' ligt; Wilderness. We wilden er gaan abseilen, maar bij nader inzien werd het een dagje shoppen (het is hier nu wel zo koud dat het tijd wordt voor een trui, en ook de Zuid Afrikaanse simkaart is nu wel handig) en een wandeling over het strand. Op het strand lagen wat kwalletjes, maar ook wat visjes die waren aangespoeld en nu naar lucht aan het happen waren, dus die heeft Cas heldhaftig terug de zee in gegooid, in de hoop dat ze dan wel overleven. Erna gingen we tanken. Als je hier tankt staat er een mannetje klaar om het tanken voor je te doen, jij blijft lekker in de auto zitten. En vaak wordt ook de auto gewassen. Omdat we nu steeds korte stukjes rijden was het tanken alweer even geleden. Toen we aan kwamen rijden grapten de medewerkers al dat onze auto wel heeeeeel smerig was, ze hadden gelijk. Na flink wat poetsen (door 5 man tegelijk) kregen ze de ramen redelijk schoon, hadden zij een fooi in de zak en konden wij weer zien wat er voor en achter ons gebeurde op de weg.

Dat was handig de volgende dag, vrijdag. De roadtrip ging namelijk verder naar Mosselbay. Iedereen waar we aan vertelde dat we daar heen gingen vroeg zich af wat we daar nu weer gingen doen. Wij bleven echter optimistisch, en gingen vol goede moed naar Mosselbay. Hostel was geboekt, dus dat ging soepel. Daarna wilde we een boottoch gaan doen om walvissen te gaan spotten. We liepen door Mosselbay naar de boottocht toe, en begonnen steeds meer te begrijpen waarom mensen deze plek niet aanraden. Het is echt een havenstad, niet echt een gezellige stad. Het water was te wild voor een boottocht, dus dat ging niet door. We liepen dus maar naar het uitkijkpunt waar je volgens de man on het hostel ook walvissen kon spotten. Het uitzichtpunt en de zee waren mooi, maar walvissen zijn niet gespot.
'S avonds gingen we toch maar met de auto en niet te voet op zoek naar een restaurantje. We eindigden in een soort strandtent waar ze heeeeel goedkoop best lekker eten hadden (gambaaaaaas!). Het toetje werd genuttigd in een tentje ertegenover. We kregen voor nog geen 2euro pp een enorm gigantisch stuk worteltaart en thee/koffie, terwijl we ondervraagd werden door nieuwsgierige inwoners van Mosselbay. Zij waren wat meer overtuigd van de charme van dit dorpje, ze vertelden ons dat ze er nooit weg zullen gaan. En ze vroegen zich af wat het verschil was tussen Nederland en Frankrijk.. maar het waren wel hele gezellige mensen :)

Morgen gaan we naar Kaapstad, ben benieuwd! Iedereen die we tegen komen is er super enthousiast over, dus verwacht dat het weer super gaat zijn!