Cederberg en clinic

Na een korte week op de labour ward was het donderdagavond tijd voor wat avontuur. We sprongen met Emma, Pieter, Edgar en Henry (die we net ontmoet hadden) de auto in om te vertrekken naar Cerderberg. We zouden een groot deel van de route (60km) over een onbestraat deel van de weg gaan rijden, dus waren klaar voor avontuur. Het avontuur werd dankzij de tomtom echter iets groter dan verwacht, we hadden namelijk geen adres, maar alleen de coordinaten van waar we heen wilden en die bleken uiteraard niet te kloppen. Dus toen waren we verdwaald in het donker in de middle of nowhere zonder adres of bereik op onze telefoon. We besloten maar een stuk terug te rijden naar een dorpje waar we langs waren gekomen. Uiteraard sliep iedereen al, en we wisten niet of het een goed plan is om zomaar aan te bellen midden in de nacht. Dus besloten we nog wat verder terug te rijden naar een kruispunt. Ook daar geen duidelijke aanwijzingen naar de backpackerslodge. We besloten door te rijden naar nog een laatste kruispunt en als we daar de weg niet konden vinden maar in de auto te gaan slapen. Onderweg naar dat kruispunt stond er ineens langs de weg een bord met Oasis, de naam van onze backpackerslodge. We waren gered, kwamen midden in de nacht aan maar werden gelukkig opgevangen door twee andere gasten die wisten welke kamer voor ons was, en hoefde gelukkig niet in de auto te slapen :).
De dag erna werd er door de eigenaar van het hostel een kaart getekend voor de hike die we zouden gaan doen die dag. Het was een korte hike van vier uur om te testen of we zijn kaarten snapte. Het uitzicht was wederom fantastisch. Overal grote rotsen alsof reuzen ermee gegooit hadden (zie fotos) ook het weer was perfect;lekker zonnig maar niet te warm. Aan net einde van de hike kwamen we uit bij Maltese cross, een grote steen in de vorm van een kruis, waar je op kon klimmen.
S avonds enorme, en heerlijke spareribs en vroeg naar bed voor de grote hike naar Wolfberg arch. Ook bij deze hike was het uitzicht weer fenomenaal. De hike zelf was ook heel leuk omdat we door smalle gangetjes moesten, onder stenen door moesten kruipen en vooral veel over stenen heen moesten klimmen. Met wat teamwork was het goed te doen :) de arc zelf was een fantastische plek voor een lunch. En het mooie was dat we dezelfde weg (ongeveer dan) nog een keer terug konden doen. We hadden de hike sneller gedaan dan gepland. Dat betekende; wijnproeverij! Voor 20 rand (= 1,50euro) kregen we vijf verschillende wijnen om te proeven. Na de vijf zei de man dat hij graag wilde sluiten, en of het goed was dat hij ons een paar flessen wijn mee gaf in plaats van de andere wijnen daar te laten proeven. Daar zijden we natuurlijk geen nee tegen!
De volgende dag een beetje hoofdpijn, maar dat weerhield ons niet van een bezoek aan de grotten waar de oerbewoners op de wand tekeningen hadden gemaakt. Heel raar om ernaar te kijken en je dan te bedenken dat mensen dat zoooo lang gelden gemaakt hebben. Erna was het helaas tijd om naar huis te gaan. Was nog even spannend dat we vergeten waren de tank bij te vullen en de eerste benzinepomp dicht was, maar gelukkig rolde we bergafwaarts naar het volgende dorp en kwam ook dat goed.

Maandag begon mijn week in de kliniek. Had geen idee wat te verwachten en was bang dat mn kennis wat tekort zou gaan schieten. Maar het bleek mee te vallen. We zagen alle patienten op de poli in tweetallen en daarna weden ze besproken met de supervisor. Een beetje zoals in Nederland dus. Maar dan met de Zuid Afrikaanse efficiëntie, oftewel je zit makkelijk een uur te wachten om een patiënt na te mogen bespreken. Gelukkig waren de +31 20 22 888 00 daar beter op voorbereid dan ik.. De patiënten die we zagen waren zwangere vrouwen die een hoger risico hadden op dat er iets mis ging tijdens de zwangerschap, bijvoorbeeld een eerdere miskraam of andere dingen die mis gingen tijdens een eerdere zwangerschap. Andere waren gewoon zo dik dat het niet veilig was om zwanger te zijn. De meeste patiënten toch maar in het Engels aangesproken, het Afrikaans lijkt veel op het Nederlands, naar iedereen spreekt eigenlijk goed engels, dus is een stuk makkelijker dan.
S avonds werden er weer veel leuke dingen gedaan deze week; dinsdag zijn we naar een musical geweest 'the rocky horror show' we waren per ongelijk op de eerste rij beland, wat maakte dat we er iets minder ontspannen bij zaten..
Woensdag zijn we naar een restaurant geweest waar een jazz bigband live muziek maakte. Eten was heerlijk en ze waren heeel goed!
Donderdag high tea in een heeel chique hotel. Sommige taartjes waren gewoon te mooi om aan te snijden. Was heerlijk. Vrijdag werd ik helaas ziek, maar aangezien ik geen zin had om in bed te liggen zijn we Lions Head nog een keer beklommen om de zonsondergang te zien. Erna lekker sushi gegeten. Dat was uiteraard niet zo n goed plan. Zaterdag was ik dan ook echt ziek (griepje met veel hoesten) dus hele dag in bed gelegen..
Vandaag (zondag) gaat het al een stuk beter. En het weer wordt ook beter, dus vandaag lekker in de zon gezeten en zo kijken of ik kan surfen :)