Weer terug in Kathmandu
Door: jacquelinevdbos
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
01 September 2011 | Nepal, Kathmandu
De terusgreis is nu toch echt ingezet! Dinsdag was mijn laatste dag lesgeven (kinderen zijn de rest van de week vrij omdat er weer een of ander festival is ('ladies festival' noemde Arjun het). Ik ben ondertussen naar heel veel pre-parties van het festival meegesleurd, de mensen hier hebben meer pre-parties dan dat het echte festival duurt! Maar dinsdag na het lesgeven laatste keer lunch op lake side, erna weer terug naar de orphanage en voor de laatste keer eten op Lake side, wat naturlijk afgesloten moest worden bij de 'Buzzy Bee'. Daar waren ook nog wat mensen die we hier ontmoet hadden: sabina, derk, en het Deense stel waarmee we het raften hadden gedaan. Was heel gezellig! Als ik thuis kom na het 'uitgaan' moet ik altijd Arun wakker bellen om de poort open te maken (waarom ze dat ding niet gewoon open laten snapt niemand, ik heb gewoon de sleutel van de voordeur). Maar dinsdag stond dus ineens zijn telefoon uit. Leuk. toen ik het 6x geprobeerd had ben ik maar weer in de taxi gestapt om dan maar bij Roy zijn gastgein te gaan slapen, en toen nam hij gelukkig wel op! Dus toen kon ik toch nog thuis slapen. Dat was heel fijn, want we mochten woensdag uitslapen, we hoefden namelijk pas om elf uur op het weeshuis te zijn :D Roy kwam mij ophalen, want ik had de cadeautjes voor de kinderen bij me. Na veel wikken en wegen had ik besloten toch maar voor de verantwoordde cadeautjes te gaan (en niet als de 1000ste met knuffels aan te komen) en dus kregen de kinderen schriften en potloden. Vooral Binod was er erg blij mee. Maar gelukkig had ik ook limonade en chocolade (hoe kan het ook anders) mee genomen, dus toen waren de kinderen ook blij! Ik kreeg van de kinderen echt super schattige briefjes. Sommige briefjes waren letterlijk hetzelfde als die van hun vriendinnetje, maar ach, beter goed gejat dan niet verzonnen (ofzo;))
Erna gingen we met zijn allen in de kamer van Binod in een kring zitten, en moest ik dansen 9was ik even blij dat ik naar al die feestjes meegesleurd was, en nu dus wel doorheb hoe je op z'n Nepalees moet dansen:D en erna gingen we samen liedjes zingen. "in de manenschijn' en 'slaap kindje slaap' kwamen ook voorbij! Super schattig! Daarna kreeg ik een oorkonde en een t-shirt en toen was het na een foto-shoot met/van de kinderern toch echt over, en was het tijd om naar het gastgezin te gaan.
Daar had Kiran voor mij een paar uurtjes 'vrij genomen' van het festival om naar huis toe te komen, en heeft ze heeeerlijk gekookt! Ik ga het nepalese eten echt missen, die hollandse prak smaakt natuurlijk nergens meer naar na al die weken van overdaad aan pittigheid in het eten.
Na het eten kreeg ik van hun een cadeautje: oorbellen en ketting en bijpassend ringetje.. en ik had voor hen een foto van mij en hun kindje (Ankita), die ik had gekidnapped om de foto te kunnen maken. Ze vonden het heel erg leuk. De foto zat trouwens in het lelijkste fotolijstje dat ik ooit heb gezien (felblauw met goude versier-dingen erop) maar de man die het verkocht was ervan overtuigd dat ze het mooi zoudenvinden, en hij had noggelijk ook. Toen deze beste man de foto van mij met Ankyta zag dacht hij dat het mijn kind was. Maar ach, ze denken ook dat Roy en ik getrouwd zijn, dusja.. Dat laaste was trouwens minder fijn, want we gingen anti-luizen shampoo kopen (Als sinds dag 2 plukken de kinderen luizen uit mn haar ieellll!) en de man keek me geen seconde aan. Als ik een vraag stelde antwoorde hij wel, maar dan antwoordde hij wel, maar naar Roy toe, niet naar mij. Heel handig in de chaotiosche straten hier, had er dus niets van verstaan, maar goed. uiteindelijk wel een soort van de goede shampoo.
Na alle afscheidsfeestjes kreeg ik een telefoontje van Roy, hij had namelijk niet zo veel te doen in Pokhara de komende dagen (hij miste me gewoon nu al;)) en vroeg of ik het leuk vond als hij mee ging naar Kathmandu. Ik vond het prima. En nu zijn we na een lange busrit dus in Kathmandu. We hebben allebei een eigen kamer, en slapen voor 6 euro per nacht in het moooiste hotel van de hele stad. De Beatles hebben er ook een keer geslapen, dus dat is wel tof :D
We hebben hier net wat gedronken met Reinier (kende we ook vanuit Pokhara), en vienden gemaakt met een groep engelsen, met hun gaan we morgen waarschijnlijk naar Bakthapur. En dan gaat zaterdag de echte vlucht beginnen, en ben ik zondagochten in alle vroegte al weer in NL!
(ow en mam, ik ben alweer helemaal bijgekomen van het raft-avontuur hoor;) (eigenlijk in de auto tijdens de weg terug al) Nu is het alleen nog maar een goed verhaal ;))
Erna gingen we met zijn allen in de kamer van Binod in een kring zitten, en moest ik dansen 9was ik even blij dat ik naar al die feestjes meegesleurd was, en nu dus wel doorheb hoe je op z'n Nepalees moet dansen:D en erna gingen we samen liedjes zingen. "in de manenschijn' en 'slaap kindje slaap' kwamen ook voorbij! Super schattig! Daarna kreeg ik een oorkonde en een t-shirt en toen was het na een foto-shoot met/van de kinderern toch echt over, en was het tijd om naar het gastgezin te gaan.
Daar had Kiran voor mij een paar uurtjes 'vrij genomen' van het festival om naar huis toe te komen, en heeft ze heeeerlijk gekookt! Ik ga het nepalese eten echt missen, die hollandse prak smaakt natuurlijk nergens meer naar na al die weken van overdaad aan pittigheid in het eten.
Na het eten kreeg ik van hun een cadeautje: oorbellen en ketting en bijpassend ringetje.. en ik had voor hen een foto van mij en hun kindje (Ankita), die ik had gekidnapped om de foto te kunnen maken. Ze vonden het heel erg leuk. De foto zat trouwens in het lelijkste fotolijstje dat ik ooit heb gezien (felblauw met goude versier-dingen erop) maar de man die het verkocht was ervan overtuigd dat ze het mooi zoudenvinden, en hij had noggelijk ook. Toen deze beste man de foto van mij met Ankyta zag dacht hij dat het mijn kind was. Maar ach, ze denken ook dat Roy en ik getrouwd zijn, dusja.. Dat laaste was trouwens minder fijn, want we gingen anti-luizen shampoo kopen (Als sinds dag 2 plukken de kinderen luizen uit mn haar ieellll!) en de man keek me geen seconde aan. Als ik een vraag stelde antwoorde hij wel, maar dan antwoordde hij wel, maar naar Roy toe, niet naar mij. Heel handig in de chaotiosche straten hier, had er dus niets van verstaan, maar goed. uiteindelijk wel een soort van de goede shampoo.
Na alle afscheidsfeestjes kreeg ik een telefoontje van Roy, hij had namelijk niet zo veel te doen in Pokhara de komende dagen (hij miste me gewoon nu al;)) en vroeg of ik het leuk vond als hij mee ging naar Kathmandu. Ik vond het prima. En nu zijn we na een lange busrit dus in Kathmandu. We hebben allebei een eigen kamer, en slapen voor 6 euro per nacht in het moooiste hotel van de hele stad. De Beatles hebben er ook een keer geslapen, dus dat is wel tof :D
We hebben hier net wat gedronken met Reinier (kende we ook vanuit Pokhara), en vienden gemaakt met een groep engelsen, met hun gaan we morgen waarschijnlijk naar Bakthapur. En dan gaat zaterdag de echte vlucht beginnen, en ben ik zondagochten in alle vroegte al weer in NL!
(ow en mam, ik ben alweer helemaal bijgekomen van het raft-avontuur hoor;) (eigenlijk in de auto tijdens de weg terug al) Nu is het alleen nog maar een goed verhaal ;))
-
01 September 2011 - 15:42
Mams:
fijn dat je me laat weten dat je weer bijgekomen bent van het raft -avontuur.
Maar een moeder maakt zich nu eenmaal zorgen om haar dochter, vooral als ze ver weg is en haar niet kan troosten e.d.
Maar alles is goed gekomen , mooie kado's heb je gegeven en gekregen.
Zondag komen we je met open armen weer verwelkomen . Liefs , Mams. -
01 September 2011 - 16:11
Aline:
ooow tis nu al weer bijna voorbij! neeuj! wel hele leuke afscheidsdingen ben je aan t doen:D geniet van de laatste daagjes! Heb zin om je weer te zien xxx -
01 September 2011 - 17:40
Rob En Lydia:
voordat je weet is het alweer voorbij,maar je hebt een hoop beleeft en volgens mij veel lol gehad.volgende week begint het echt leven weer in Maastricht ,maar dat kan ook leuk zijn.nog veel plezier de laatste dagen, een goede vlucht naar Nederland.
groetjes Rob en Lydia. -
02 September 2011 - 20:30
Wim Mieke En Sanne:
op naar de hollandse stamppotten ! een hele goede reis naar huis met een koffer vol mooie herinneringen
enne we zijn erg benieuwd naar de plaatjes die bij die mooie en spannende verslagen horen !
-
03 September 2011 - 07:55
Sabina:
hoi Jacqueline,
ik zit nog even in een internetcafe voor ik Bente op ga halen. Hoop dat je India even in bent nu/zometeen....
Hele goede terugreis en geniet nog lang na van alle ervaringen!!
Enne, ik heb zo verschrikkelijk geslapen vannacht dat ik jullie alle2 niet meer gehoord heb. Maar jullie waren vertrokken vanochtend dus het is vast allemaal goed gegaan!
Veel succes maandag, enne wel voorbereiden he!
groetjes Sabina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
